Van der Most Leijerweert (VDM-L) was zeer actief binnen het KNGV. Ze ontwierp vele malen de oefeningen voor de grote demonstraties, studeerde deze met de deelnemende verenigingen in en gaf mede leiding aan deze massale oefeningen. Op technische dagen van de bond gaf zij, zoals in 1948, uren les aan honderden dames en heren tegelijk.
Voor de dames van Aspasia ontwiep zij de kleding maar ook binnen het KNGV streefde zij ‘eenheid in kleding’. De witte jurkjes die zij in de aanloop van de 2e Lingiade (1949) ontwierp en liet maken, stonden model voor de door het KNGV geadviseerde en voorgeschreven kleding.
Naast demonstraties gaf ze ook lezingen tijdens technische bondsvergaderingen. Zo gaf zij in Utrecht in 1951 een lezing over de positie van het KNGV in verband met de internationale ontwikkelingen in het vrouwenturnen.
In 1959 kregen de kandidaten voor de Europese kampienschappen en de Olympische turnploeg van Rome (1960) naast de normale trainingen elke veertien dagen van Van der Most Leijerweert en van Joop Wickel extra aandacht voor springen, ritmische gymnastiek en grondgymnastiek.

De officiële functies die Van der Most Leijerweert bekleedde waren:

• Leidster van de afdeling west van het KNGV;
• Bondstrainster van het KNGV;
• Technisch Bondsbestuurslid van het KNGV;
• Lid van het begeleidingsteam van de Olympische damesturnploeg. Na WOII was VDM-L kort lid van het begeleidingsteam van de Olympische dames turnploeg voor de Olympische Spelen in 1948 in Londen. Ze verzorgde de trainingen ritmische gymnastiek voor de selectie van de voorlopige Olympische damesturnploeg en startte met het maken van de oefeningen voor de Spelen. Omdat zij echter ook de Tsjechische damesploeg ging trainen, leidde dat tot wrijving met het KNGV. Ze koos voor de Tsjechische ploeg en werd voor de Nederlandse damesploeg vervangen door Alie Bos uit Amsterdam;
• Lid van de Technische Commissie van de Internationale Vrouwenturnbond;
• Lid van de Commission Exécitive Féminime van de F.I.G.;
• Lid van de Technische Commissie van de Fédération Internationale de Gymnastique (F.I.G). Zo bezocht ze in januari 1951 in Brussel als vertegenwoordigster van het KNGV de technische vergaderingen van de F.I.G. waar o.a. de oefenstof voor de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki werden vastgesteld;
• Internationaal jurylid, vanuit het KNGV aangewezen, bij de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki.