Wim de Heer werd op 17 april 1935 geboren in Rotterdam. Na de HBS-B studeerde hij in 1955 af aan de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding . Hij trad daarmee in de voetsporen van zijn vader, die ook leraar lichamelijke opvoeding was. Later koos ook dochter Winni voor dit vak. Na zijn militaire dienstplicht ging hij in 1957 studeren in Leuven.
Zijn grote interesse voor zowel de lichamelijke opvoeding als de sport bleek uit de onderwerpen van zijn doctoraalscriptie Schoolsport in Nederland (1959) en zijn proefschrift Jeugdsport in Nederland (1969). In beide publicaties benadrukt hij de grote verantwoordelijkheid van de leiders en begeleiders in de jeugdsport. Hij promoveerde cum laude.

Promotor van opleidingen in de sportsector
Na enkele jaren onderwijservaring in Rotterdam werd De Heer in 1963 medewerker van de afdeling opleiding en training bij de in 1959 opgerichte Nederlandse Sport Federatie (NSF). In die functie heeft hij zich vooral beziggehouden met het ontwikkelen van opleidingen in de sport.
In de zestiger jaren was nog maar nauwelijks structuur aanwezig in het opleidingswezen. De Heer heeft veel tijd en energie gestoken in overleg met de sportbonden, teneinde te komen tot enige ordening in de bondsopleidingen. Ook voerde hij overleg met plaatselijke sportraden, gemeentelijke diensten en sportbonden met het doel cursussen te organiseren met een meer algemeen karakter. De Heer heeft in die tijd ook een belangrijk aandeel gehad in de opbouw van docentenopleidingen, met name voor de onderdelen ‘leidinggeven’, ‘sportgezondheidsleer’ en ‘bestuurskader’.
Vanaf 1965 fungeerde hij tevens als secretaris van de werkgroep ‘training en coaching’. Van 1967 tot 1977 gaf hij leiding aan een gespreksgroep van toptrainers. Hij was eindredacteur van de eerste Teleac-cursus ‘Kijk op sport’.
Hij had een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van de recreatiesport. In verschillende overlegsituaties, o.a. met lerarenorganisaties lichamelijke opvoeding en later met de Landelijke Contactraad in het zogenaamde Trimcomité, heeft hij mede vormgegeven aan de in 1968 gestarte ‘Trimactie’.
In 1971 werd De Heer benoemd tot hoofd van de afdeling, inmiddels Sportontwikkeling en Kadertraining geheten. In die tijd speelde hij een belangrijke rol in het overleg tussen de sportkoepels en bonden met het toenmalige ministerie van CRM, dat zich steeds meer profileerde op het terrein van de sport.
In 1977 werd Wim de Heer bij de NSF belast met de algemene beleidsvoorbereiding ter assistentie van de toenmalige algemeen secretaris Willem van Zijll. Dit was een roerige tijd, waarin tal van verschillen van mening met de rijksoverheid naar voren kwamen over onder meer de ontwerpwet Kaderwet Specifiek Welzijn en het onderwerp ‘Sport en Politiek’.

Algemeen secretaris van de NSF en directeur van NOC*NSF
In 1981 werd De Heer de opvolger van Willem van Zijll als algemeen secretaris. Na een reorganisatie van de NSF in 1987 en de fusie tussen NSF en NOC in 1993 werd hij in 1995 benoemd tot directeur van NOC*NSF. Na 35 dienstjaren ging hij in 1998 met de VUT.
Als algemeen secretaris van de NSF en later als directeur van NOC*NSF vervulde De Heer #51570 vele functies die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de sport en lichamelijke opvoeding.
Veel energie heeft hij gestoken in de Stichting De Nationale Sporttotalisator (nu De Lotto). Mede daardoor kreeg de sportsector ruimere financiële middelen en kon deze zich op allerlei gebied verder ontwikkelen.
De Heer was ook actief in internationaal verband, o.a. bij de Europese Sport Conferentie, een tweejaarlijkse bijeenkomst van overkoepelende sportorganisaties en –instanties in Europa. Een hoogtepunt was de conferentie in 1997 in Amsterdam, die onder zijn leiding plaatsvond. Hij was van 1983 tot 1990 voorzitter van de zgn. NGO-club (Non Govermental Organization), een informele groep van nationale overkoepelende sportfederaties in West-Europa. In 1990 ging deze organisatie over in de European Non Govermental Sports Organization. Ook daarvan was hij voorzitter. Van de Finse regering ontving hij in 1992 een onderscheiding (“Kruis van verdienste voor de Finse sport”) voor zijn tien jaar voorzitterschap van de NGO/ENGSO.

Duizendpoot
Wim de Heer, begonnen als leraar lichamelijke opvoeding, ontwikkelde zich tot een duizendpoot in de sportsector, zonder echter de relatie met zijn oude vak te vergeten. Hij gaf vele lezingen, was eindredacteur van tal van NSF- en NOC*NSF-nota’s, -publicaties en -series en publiceerde regelmatig. Hij had ook wetenschappelijke interesses, hetgeen bleek uit zijn bestuurslidmaatschap van de Stichting voor de Wetenschap van de Lichamelijke Opvoeding en de Sport (1989-2006) en het lidmaatschap van de Raad van Toezicht van het WJH Mulier Instituut (2003-2006).
In 1995 werd Wim de Heer benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau. In 1998 verleende zowel NOC*NSF als KVLO hem het erelidmaatschap.
Ook na zijn pensionering bleef Wim de Heer nog altijd actief op ‘zijn’ terrein. Zo was hij van 1998 tot medio 2016 voorzitter van het Jan Luiting Fonds en van 2009 tot 2016 voorzitter van de Stichting Golf Gebruikers Hoenderdaal van het Health Center Hoenderdaal te Driebergen.

Auteur: Coby de Koning-Sikkens

Wim de Heer over het pedagogisch element en trainingselement in LO en sport (1973). Bron: Beeld en Geluid.